Geen cadeau maar een bijdrage aan hoop op leven

8 Maart 2017 een datum om nooit te vergeten. Een life event die altijd blijft hangen. Het is de dag dat we voor het eerst het Prinses Máxima Centrum binnen liepen om niet veel later te horen dat het voor 99% zeker om een neuroblastoom in de buik van onze zoon ging. De grond wordt onder je voeten weggeslagen en vele onderzoeken volgen. Drie absurde weken van spanning op het "wachtbankje van de dood" volgen..(zo voelt dat echt).We blijken de enorme  "mazzelaars" te zijn dat het om een uitgerijpte versie van een neuroblastoom gaat. Zijn eigen immuunsysteem heeft de kwaadaardige tumor omgezet in een goedaardige versie. Al vrij snel wordt duidelijk dat de tumor kwa ligging heel ongunstig ligt vanwege doorkruising van meerdere slagaders. Volledig inoperabel en naar later is gebleken wel biologisch actief. Omdat onze zoon nu al bijna 8 jaar iedere maand drie dagen aan een infuus ligt voelt het oprecht als ons tweede thuis. Mede daardoor heb ik een heel groot deel van mijn PhD traject vanuit het Prinses Máxima Centrum geschreven en hoop ik met deze actie wat extra geld voor Lieve Tytgat (Seph zijn allerliefste dokter) haar onderzoek op te halen. Seph zijn situatie is stabiel maar doordat hij de enige ter wereld is met deze problemen zijn we afhankelijk van wetenschappelijk onderzoek. Naast dat dat veel tijd kost is er ook veel geld voor nodig. Cadeau's krijgen voelt voor mij dan ook heel dubbel. Als ik met het geld wat daaraan besteed wordt 1 gezin kan helpen die niet meer het bericht krijgt dat hun kind het niet gaat halen dan lever ik zo alles daarvoor in. Want 1 op de 4 kinderen haalt het niet en voor ons zijn de cijfers al veel te vaak omgezet in gezichten en dan komen de cijfers keihard binnen en wil je er alles aan doen om te helpen. Help jij ook?

Lieve groet 

Dr.(als het goed is ;) ) Leonie