2. Kom sportief in actie
  3. Road to Gelreman - een Ironman voor Princes Máxima Centrum

Road to Gelreman - een Ironman voor Princes Máxima Centrum

Guus Witjes
von ingesamt 500 € (447%)

Op een dag kwam ze thuis. "Ik zie dubbel" zei ze.

En die woorden zette alles in gang. MRI's en onzekerheid. Uiteindelijk de diagnose: een tumor, op haar oogzenuw. Op een onbereikbare plek. Goedaardig, dat wel, maar waar zij doorheen moest gaan, op haar 12 jarige leeftijd. Net puber en gelijk een tumor.

Hoe wij sinds die tijd begeleid zijn door het Princes Máxima Centrum is ongelooflijk.

Daar kom ik voor in actie! Alles om hen en iedereen die daar moet komen het zo goed mogelijk te laten hebben.

<ENGLISH>

One day she came home. "I'm seeing double" she said.

And those words set everything in motion. MRIs and uncertainty. Finally, the diagnosis: a tumour, on her optic nerve. In an unreachable spot. Benign, yes, but what she had to go through, at the age of 12. Just an adolescent and a tumour right away.

How we have been supported by the Princes Máxima Centre since then is incredible.

That's what I'm here for! Anything to let them and everyone who has to go there have it as good as possible.

250 € gesammelt

500 € gesammelt

1.000 € gesammelt

Erste Spende erhalten

10 Spenden erhalten

25 Spenden erhalten

50 Spenden erhalten

Blogbeitrag wurde gepostet

Mehr zeigen
Alle ansehen
10 € 26-08-2024 | 23:04
10 € 25-08-2024 | 22:12
15 € 25-08-2024 | 11:14
15 € 25-08-2024 | 08:24
25 € 24-08-2024 | 20:07
Alle ansehen

De Gelreman

 25-08-2024 | 19:57 Wat een dag!(English below)   In totaal € 2.215,- opgehaald - ongelooflijk!!   Mijn dag begon om 4:00 uur - wakker worden, ontbijt, koffie en wat rekoefeningen. Een uurtje later nog een banaan gegeten, nog een koffie en de laatste spullen klaargezet. Om 5:30 uur vertrok ik richting Arnhem voor de aanmelding en fietscheck.   Om 6:50 uur was de laatste briefing en om 7:00 uur begon de Gelreman triatlon: 3,8 km zwemmen in Rijkerswoerd, Arnhem. En dat ging lekker. Ik had geen last van andere atleten. Hoe anders had ik dat ervaren bij andere triatlons; daar tuimel je over elkaar in het water! Hier kon ik lekker mijn eigen tempo aanhouden. Heerlijk wakker worden op deze dag 😀   Na 1 uur en 25 minuten zat ik op de fiets en volgden de rondes via het snelfietspad naar Bemmel en daarna over de dijk naar Gendt, Hulhuizen, Doornenburg, Angeren en Huissen. Daar omdraaien en weer terug. Ik woon in Bemmel, maar mijn familie komt oorspronkelijk uit Gendt en ik heb en had veel vrienden in Hulhuizen, Doornenburg en de andere dorpen wonen. Een 60 km rondje down memory lane, zeg maar, en dat drie keer (180 km in totaal).   En toen begon het te waaien...   Windkracht 4 met uitschieters naar 5 🤯   Op momenten had ik echt het idee dat we het Nederlands kampioenschap tegenwind fietsen aan het doen waren!   Tegen het einde van het fietsen kwam de zon goed door en werd het nog warm ook. Ik hoorde dat er 30 graden op de thermometer stond. Lekker zo tijdens een triatlon 🥵... En het lopen moest toen nog beginnen!   Na 7 uur fietsen mocht ik afstappen (en dat is fijn hoor, na 7 uur) en begon de marathon. En dat ging soepel! Ik was niet de snelste (de winnaar was al bijna klaar...), maar het voelde goed bij mij. En het was geweldig leuk om de rondjes (het doel was zes rondjes van 7 km) door Rijkerswoerd te lopen: veel publiek, veel aanmoedigingen!   Ik kwam voorbij het punt van meer dan 9,5 uur sporten, het langste wat ik ooit gedaan had. Dus ik kwam in onbekend terrein. Want: hoe houd je je voeding en je energie op orde tijdens zo'n dag? Maar dat ging super!   Na drie rondjes van 7 km had ik dus de halve marathon gehaald en dan... tja, toen ging het door mijn hoofd... "Met dit tempo en deze energie: dan gaat het gewoon nog lukken ook!" Want, zo bedacht ik me: het zijn zes rondjes in totaal, ik heb er drie gehad, dus nog één en dan begint al het een-na-laatste rondje en tja, als je die doet, dan is die laatste eigenlijk ook gedaan. Dus eigenlijk was ik er al na 21 km 🤣.   Maar ja, ik moest er nog wel drie van 7 km lopen...   De vierde ging ook super, ik hield constant hetzelfde tempo en had geen enkele behoefte aan wandelen, gewoon lekker doorrennen. Voor de duidelijkheid: we hebben het wel over een tempo van 7,5 km/u. Dat is kei langzaam, dat weet ik, maar hé, ik was al 12 uur bezig heh 🤣   Na 5 km in de vierde ronde zag ik de donkere wolken komen en het begon te waaien en te regenen. Te stortregenen! Binnen een halve minuut was ik doorweekt en hoorde ik het onweer. Bij de eerstvolgende post stond een van de vrijwilligers mij op te wachten: "Je mag stoppen, de wedstrijd is afgeblazen." Na 12 uur en 15 minuten was het klaar.   Van de 120 starters kon de helft niet finishen...   Hoe zuur het ook is, het was een terechte beslissing. Ik begreep later dat er al een aantal deelnemers onderkoeld waren en behandeld moesten worden. Er was nog meer onweer op komst (ik las later dat er code oranje was afgegeven in de regio) en de organisatie kon simpelweg het risico niet nemen met al die atleten en vrijwilligers die nog overal stonden.   In gesprek met andere triatleten na afloop begreep ik dat dit wel een hele zware triatlon was geweest vanwege de wind, de hitte en aan het einde ook het noodweer.   Hoe dan ook: ik ben best trots dat ik zo ver ben gekomen. Ik weet zeker dat ik het had gehaald!   En uiteindelijk was het mij maar om één ding te doen:   Het Prinses Máxima Centrum.   Alles wat wij daar hebben meegemaakten en hoe wij zijn ondersteund. Dat hield me op de been, en ik deed het met dat doel. En ook alle reacties die ik kreeg afgelopen week, en alle donaties die er al waren. Het was een absurde dag met ontzettend veel kilometers en zo'n beetje alle weertypes. Een zin die me tijdens de regen door mijn hoofd speelde:   "He who has a why to live can bear almost any how."   En zo voelde ik me ook: ik wist waarom ik het deed, dus ik zou het halen, maakte mij echt niet uit hoe.   Eenmaal thuis keek ik op de donatiepagina en wow: € 2.215,- opgehaald. Wat een bedrag 🤯   Dat had ik nooit durven dromen. Ik ben jullie eeuwig dankbaar!!(ENGLISH) What a day! We raised a total of €2,215—unbelievable!! My day started at 04:00—waking up, breakfast, coffee, and some stretching. An hour later, I had another banana, another coffee, and got the last of my gear ready. At 05:30, I headed to Arnhem for registration and a bike check. The final briefing was at 06:50, and at 07:00, the Gelreman triathlon began: a 3.8 km swim in Rijkerswoerd, Arnhem. The swim went great. I wasn’t bothered by other athletes, unlike in other triathlons where you're practically tumbling over each other in the water! Here, I could keep my own pace, which was a great way to wake up on this day 😀 After 1 hour and 25 minutes, I was on my bike, starting the laps along the cycle path to Bemmel, then over the dike to Gendt, Hulhuizen, Doornenburg, Angeren, and Huissen. Then, turn around and head back. I live in Bemmel, but my family originally comes from Gendt, and I have or had many friends living in Hulhuizen, Doornenburg, and the other villages. It was a 60 km trip down memory lane, so to speak, and I did it three times (180 km in total). And then the wind started... Wind force 4, with gusts up to 5 🤯 At times, it felt like we were in the Dutch headwind cycling championships! Towards the end of the cycling leg, the sun came out strong, and it got hot. I heard it was 30 degrees on the thermometer. Perfect weather for a triathlon 🥵... and I still had the run ahead of me! After 7 hours on the bike, I could finally get off (which was a relief after 7 hours) and start the marathon. And that went smoothly! I wasn’t the fastest (the winner was almost done...), but I felt good. It was amazing to run the laps (six laps of 7 km each) through Rijkerswoerd: lots of spectators, lots of cheers! I passed the point of over 9.5 hours of exercise, the longest I’ve ever gone. So, I was entering uncharted territory. How do you manage your nutrition and energy on a day like this? But it went great! After three laps of 7 km, I had reached the half marathon mark, and then... well, this thought crossed my mind... "At this pace and with this energy, I’m actually going to make it!" I realized: I had three laps done, one more, and then I’d be on the penultimate lap, and if you finish that, the last one is practically done. So really, I was already there after 21 km 🤣. But yeah, I still had three more 7 km laps to go... The fourth lap went great too, I kept the same pace and didn’t feel the need to walk, just kept running. To be clear: we’re talking about a pace of 7.5 km/h. That’s really slow, I know, but hey, I’d been going for 12 hours 🤣 About 5 km into the fourth lap, I saw dark clouds coming, and then the wind and rain started. It was pouring! Within half a minute, I was soaked, and I heard thunder. At the next aid station, a volunteer was waiting for me: "You can stop, the race has been called off." After 12 hours and 15 minutes, it was over. Out of 120 starters, half couldn't finish... As frustrating as it was, it was the right decision. I later learned that some participants had already become hypothermic and needed treatment. There was more thunderstorm on the way (I read later that an orange weather alert was issued for the region), and the organizers simply couldn’t take the risk with all the athletes and volunteers still out there. Talking with other triathletes afterward, I learned that this had been an especially tough triathlon due to the wind, heat, and the storm at the end. Still, I’m pretty proud of how far I got. I’m sure I would have finished! And in the end, it was all for one thing: The Princess Máxima Center. Everything we experienced there and the support we received. That kept me going, and I did it with that goal in mind. And also, all the responses I received last week, and all the donations that came in. It was an insane day with an absurd number of kilometers and just about every kind of weather. A line that crossed my mind during the rain: "He who has a why to live can bear almost any how." And that’s exactly how I felt: I knew why I was doing it, so I would finish, no matter what. When I got home, I checked the donation page and wow: €2,215 raised. What an amount 🤯 I never dreamed of raising that much. I’m eternally grateful to all of you!!
Mehr lesen